Recensie | Urban Safar Tanja: wanneer Tanger zijn hart opent
Lees hier de Nederlandse vertaling van een recensie die is verschenen in Le Matin, Marokko
For English, see below
URBAN SAFAR TANJA: WANNEER TANGER ZIJN HART OPENT
FEDWA MISK | 10 AUGUSTUS 2024 | LE MATIN, MAROKKO
Van 24 juli tot 3 augustus kon het publiek de voorstellingen “Urban Safar Tanja” ontdekken, gecreëerd en geregisseerd door de Nederlandse theatergroep Female Economy, in samenwerking met de muziektheatergroep “Kabareh Cheikhats” , culturele organisatie Darna uit Tanger en andere Marokkaanse theatermakers.. Om dieper in dit vernieuwende theaterconcept te duiken, woonden we een van de tien voorstellingen van dit unieke theaterconcept bij.
Na vijf weken van een originele artistieke residentie, waarin zes acteurs door zes inwoners van Tanger werden geadopteerd, beloofde het spektakel “Urban Safar Tanja” een diepgaande onderdompeling in het hart van de stad. Laat het meteen gezegd zijn: het project was een groot succes. Gedurende deze ontroerende reis werd het publiek meegesleept door de intimiteit van verhalen vol verrassingen en breekbaarheid.
Deze voorstelling, zowel origineel als innovatief, maakt deel uit van een reeds internationaal bekroond theaterconcept. Ondanks de complexiteit van de logistiek werd het evenement op indrukwekkende wijze georganiseerd, waardoor het meertalige en diverse publiek een vloeiende en memorabele ervaring kreeg. Tanger stelde niet teleur. De stad opende haar hart, onthulde haar kwetsbaarheden en verdriet, om zo haar bewoners dichter bij elkaar te brengen, mensen die in de stad samenleven zonder elkaar echt te kennen. Dit is het toppunt van kracht…
De muren vertellen verhalen
In het hart van de medina van Tanger zijn er verhalen te over! Maar de rijkdom van de verhalen die in deze voorstelling aan het licht kwamen, komt voort uit de thema’s die met moed, oprechtheid en vooral veel gevoeligheid werden aangesneden.
Onze reis begon bij het kleine toevluchtsoord van Said, een kleine ruimte waar hij zijn passie voor muziek deelt met zijn vrienden, ver van de intimiteit van zijn huis. Samen met Zouheir leverde hij een kritische blik op het patriarchaat dat hen gevangen houdt in de vorm van toxische mannelijkheid en die tegelijkertijd ook vrouwen verleidt om in afhankelijkheid te blijven.
Amine werd verwelkomd door Foulma, een Guinese vrouw. Foulma deelde haar ervaringen met besnijdenis, armoede, honger, racisme, en haar complexe liefde voor een christen terwijl ze zelf moslim is. Amine sprak op zijn beurt over zijn moeder, de scheiding van zijn ouders, zijn bewondering voor feministische figuren en het dilemma van non-binariteit.
In zeven stappen voerde Ghassan een optreden op met Mâalem El Gourd, over het stilzwijgen rond de oorsprong van zwarte Marokkanen en hun voorouders die tot slaaf werden gemaakt. Tijdens de voorstelling veranderde dit stilzwijgen van een daad van onderwerping naar een daad van verzet en herovering op de geschiedenis.
Jihane en Zohra boden een interactieve voorstelling over de positie van vrouwen en de obstakels die ze ondervinden in een conservatieve samenleving, waarbij ze het publiek aanspoorden om in gesprek te gaan over onderwerpen als erfrecht, verkrachting, de stem van vrouwen en religie.
Myriam en Hamza verbleven bij Malika, waar ze ontroerende verhalen over ontworteling deelden. Myriam vertelde over het verraad van haar moeder, die haar weggerukt had van haar geboortestad Tanger, terwijl Hamza sprak over zijn isolement na de onthulling van zijn anders-zijn. Regisseur Adelheid Roosen legde uit dat het werk met Malika stap voor stap vorderde, waarbij voortdurend werd afgetast of de samenleving klaar was om deze onthullingen te accepteren.
Innovatief en complex
De moeilijkheid, maar ook de charme van de voorstelling, ligt in het feit dat het zich in de huizen en de wijk van de bewoners afspeelt. Elke avond om 21.00 uur verzamelde een bont gezelschap van mannen en vrouwen, van verschillende leeftijden en afkomsten, zich voor het legendarische “Cinéma Rif”. Na een verdeling in vijf groepen van twaalf personen werd elke groep door een gids naar een andere scène in een van de vijf geselecteerde huizen in de medina geleid. Deze gidsen, lokale kunstenaars, speelden een cruciale rol door ervoor te zorgen dat de groepen elkaar niet kruisten en het complexe parcours perfect beheersten.
De avond eindigde in een climax in het Darna Theater, met een feestelijke muzikale finale van de muziektheatergroep “Kabareh Cheikhats”, partner en deelnemer aan “Urban Safar Tanja”. Alle acteurs en hun adopties verzamelden zich om het einde van de reis te vieren, in vreugde en dankbaarheid voor het gedeelde moment.
Buiten het puur artistieke aspect, valt “Urban Safar Tanja” op door zijn complexiteit en vernieuwende karakter. De logistieke organisatie, de onderdompeling in de verschillende speelruimtes, de interactie tussen publiek en artiesten, en de nauwkeurige tijdsindeling zijn zeker een logistieke uitdaging.
Desondanks verliep het spektakel zonder incidenten of vertragingen, en bood het een nieuwe en unieke ervaring die ons aan het denken zette over de ander én over onszelf. Alleen al daarom, Op naar een “Urban Safar Casablanca of Marrakech”!
**ENGLISH**
URBAN SAFAR TANJA: WHEN TANGIER OPENS ITS HEART
FEDWA MISK | AUGUST 10, 2024 | LE MATIN MAROCCO
From July 24 to August 3, the audience could discover the performances of “Urban Safar Tanja,” created and directed by the Dutch theater group Female Economy in collaboration with the music theater group “Kabareh Cheikhats,” the cultural organization Darna from Tangier, and other Moroccan theater makers. To delve deeper into this innovative theater concept, we attended one of the ten performances of this unique theatrical experience.
After five weeks of an original artistic residency, during which six actors were adopted by six residents of Tangier, the spectacle “Urban Safar Tanja” promised an in-depth immersion into the heart of the city. Let it be said right away: the project was a great success. Throughout this touching journey, the audience was captivated by the intimacy of stories filled with surprises and fragility.
This performance, both original and innovative, is part of an already internationally acclaimed theater concept. Despite the complexity of the logistics, the event was impressively organized, providing the multilingual and diverse audience with a smooth and memorable experience. Tangier did not disappoint. The city opened its heart, revealing its vulnerabilities and sorrows, bringing its residents closer together—people who live in the city without truly knowing one another. This is the pinnacle of strength…
The Walls Tell Stories
In the heart of the medina of Tangier, stories abound! But the wealth of the stories revealed in this performance stems from the themes that were approached with courage, sincerity, and above all, a great deal of sensitivity.
Our journey began in the small sanctuary of Said, a tiny space where he shares his passion for music with friends, far from the intimacy of his home. Together with Zouheir, he provided a critical perspective on the patriarchy that traps them in toxic masculinity while simultaneously enticing women to remain dependent.
Amine was welcomed by Foulma, a Guinean woman. Foulma shared her experiences with circumcision, poverty, hunger, racism, and her complex love for a Christian while being a Muslim herself. Amine, in turn, spoke about his mother, the separation of his parents, his admiration for feminist figures, and the dilemma of non-binariness.
In seven steps, Ghassan performed with Mâalem El Gourd about the silence surrounding the origins of Black Moroccans and their enslaved ancestors. During the performance, this silence transformed from an act of submission to an act of resistance and reclamation of history.
Jihane and Zohra presented an interactive performance about the position of women and the obstacles they face in a conservative society, encouraging the audience to engage in discussions about topics like inheritance rights, rape, women’s voices, and religion.
Myriam and Hamza stayed with Malika, where they shared moving stories about uprooting. Myriam spoke about her mother’s betrayal, who had ripped her away from her hometown of Tangier, while Hamza discussed his isolation after revealing his differences. Director Adelheid Roosen explained that the work with Malika progressed step by step, constantly testing whether society was ready to accept these revelations.
Innovative and Complex
The difficulty, but also the charm of the performance, lies in the fact that it takes place in the homes and neighborhoods of the residents. Every evening at 9 PM, a diverse group of men and women, of different ages and backgrounds, gathered in front of the legendary “Cinéma Rif.” After dividing into five groups of twelve, each group was led by a guide to a different scene in one of the five selected houses in the medina. These guides, local artists, played a crucial role in ensuring that the groups did not cross paths and managed the complex route perfectly.
The evening culminated in a climax at the Darna Theater, with a festive musical finale by the music theater group “Kabareh Cheikhats,” a partner and participant in “Urban Safar Tanja.” All the actors and their adoptees gathered to celebrate the end of the journey, in joy and gratitude for the shared moment.
Beyond the purely artistic aspect, “Urban Safar Tanja” stands out for its complexity and innovative character. The logistical organization, the immersion in different performance spaces, the interaction between the audience and the artists, and the precise timing were certainly a logistical challenge.
Nevertheless, the spectacle proceeded without incidents or delays, offering a new and unique experience that made us reflect on the other and on ourselves. For this reason alone, here’s to an “Urban Safar Casablanca or Marrakech”!