De moskee is van oudsher een bolwerk voor mannen. Maar waarom zouden alleen mannen een ontmoetingsplek mogen hebben, waar ze nieuwtjes uitwisselen en ervaringen delen. Waar ze elkaar inspireren en sterkte geven. Vrouwen met een Islamitische achtergrond zijn altijd uitgesloten geweest van die inspirerende uitwisselingen. Dat gaat nu veranderen. Ze krijgen een eigen moskee en ruimdenkend als ze zijn, sluiten zij de mannen niet uit.

Verander het standpunt en de wereld ziet er anders uit, zei Khalil Gibran. Zo ook de vrouwenmoskee. Een vrouw doet nu de oproep tot samenkomst. Een vrouw houdt de bede. Het onderwerp is de vrouw. De vrouw in de Islam, de vrouw in de Koran. Een grootse wereldcultuur behoeft een nieuwe interpretatie, een nieuw standpunt, en de wereld zal er anders uitzien.

De eerste vrouwenmoskee is een vriendelijke knipoog, een kunstproject, wat niet wil zeggen dat het de vrouwen geen ernst is. In alle ernst en sereniteit ontvangen zij de gasten en geleiden hen naar de zaal waar de rituele wassing van handen en voeten plaatsvindt. In alle ernst en sereniteit nemen zij plaats in de moskee, om om 20.00 uur te luisteren naar ‘De ontembare Rahma’. De tekst is geschreven door Nahed Selim (bekend van Brieven uit Egypte en de Vrouwen van de profeet), de regie van de voordracht is in handen van Adelheid Roosen (de Gesluierde monologen).

Daarna volgt de spreekbeurt van niemand minder dan Nawal El Saadawi. Met grote trots presenteert De Balie deze wereldvermaarde Islamitische feministe van het eerste uur. Wie anders dan Nawal El Saadawi kan het driejarige programma van De Balie voor moslimfeminisme openen en op de kaart brengen. Nawal El Saadawi is psychiater, werkte voor de Verenigde Naties en is professor bij diverse universiteiten. Zij schreef onder meer De gesluierde eva, Vrouwengevangenis en Het eeuwige refrein, en zij heeft de moed gehad zich kandidaat te stellen voor het presidentschap van Egypte.

Laat de vrouwenmoskee een tipje zijn van de sluier die wordt opgelicht; door De Balie en door Forum, die deze gebeurtenis op 19 maart ook ziet als de opening van een langlopend traject naar de emancipatie van de vrouw met een Islamitische achtergrond.