Als lid van WijkJury Enschede bezoekt Dirk samen met andere wijkbewoners verschillende theatervoorstellingen. De WijkJuryleden ontmoeten gedurende een heel theaterseizoen makers na afloop, gaan onder leiding van een roedelchef met elkaar in gesprek over wat theater met hen doet, en kronen uiteindelijk hun favoriete voorstelling tot ‘Keuze van de WijkJury’.

In zijn hal hangt een prachtige foto: het symmetrische interieur van een statige kerk met hoge zuilen. Dirk schoot de foto zo’n vijftien kilometer van zijn huis in Enschede, waar hij al meer dan dertig jaar woont. “Die foto hangt er niet voor niets”, vertelt Dirk later, “Waar ik vroeger in de vaart der volkeren alleen maar meer en verder weg wilde, werd door verslechterde gezondheid mijn wereld in de laatste tien jaar kleiner.” Dirk zoekt de schoonheid nu liever dichter bij huis.

Op de fiets naar het Wilminktheater vertelt hij ronduit over de omgeving, “Hier was vroeger de Wielerbaan, daar verderop stalden ze raketten in de oorlog.” Enschede kent hij als zijn broekzak, maar de theaterwereld is nog nieuw voor hem. “Lid worden van de WijkJury was echt out of the box voor mij. Het was totaal niet iets wat op mijn pad lag, of waarvan ik ooit had gedacht er met plezier mijn tijd aan te besteden.” Inmiddels heeft Dirk zijn eerste seizoen als WijkJurylid bijna volbracht en fietsen we samen naar de laatste voorstelling.

Als WijkJurylid is Dirk kritisch, tijdens de inleiding schiet zijn hand snel omhoog: “Mag ik nu alvast een vraag stellen? Of straks pas?” Dirk prikt dwars door lege woorden heen, met algemeenheden neemt hij geen genoegen: “Kun je daar misschien een concreet voorbeeld van geven?” Hij zit goed voorbereid op de tweede rij. Is het toneelstuk naar een boek, dan kun je er zeker van zijn dat Dirk het heeft gelezen. Toch blijken het tot zijn eigen verbazing de voorstellingen zonder woorden te zijn die hem het meeste raken.

Dirk: “Door de WijkJury heb ik geleerd dat ik geen keuzes moet maken op basis van mijn vooroordelen, want de voorstellingen waar ik uit mezelf nooit naartoe zou zijn gegaan, staan nu bovenaan mijn lijstje.”