fbpx Female Economy - WIJKSAFARI | SLOTERMEER - Het Werk

WIJKSAFARI | SLOTERMEER

In adoptie in Amsterdam Slotermeer. Overrompelende locatievoorstelling die zich over deze roemruchte wijk van Amsterdam uitspreidt en waar publiek onderdeel is van het dagelijkse leven alhier.

Heeft u ooit als toerist door uw eigen stad gewandeld? U afvragend wie er achter dat raam woont? Wiens tv er is aangesloten op die schotel? Wilt u mee op avontuur, achterop een scooter en uw armen om iemand heen slaan die u niet kent? De WijkSafari is een reis door mensenlandschappen en een Amsterdam dat u nog niet kende.

Ik ben geadopteerd door acht gezinnen in Slotermeer. Wonend en levend in de huizen van mijn adoptieouders, heb ik met hen scènes ontwikkeld die de basis vormen van deze voorstelling.

Nu is aan u de beurt om deze huizen te betreden.
U bent welkom in hun leven, zij stellen hun huis voor u open. Enkele dagen vóór de voorstelling ontvangt u als bezoeker het adres waar wij op u wachten. U loopt door een straat waar u niet eerder wandelde en stapt over een drempel naar een nieuwe intimiteit. Het begin van een reis door een hyperrealiteit waarin intense ontmoetingen mogelijk worden gemaakt.

“Het opgewekte ervaringstheater van Roosen doet wat het moet doen: overrompelen met zeldzame kijkjes achter normaal gesloten deuren.”

de Volkskrant **** | 05 mei 2012

EEN MOGELIJKE ROUTE
U wordt verwelkomd door Halima, waar u half liggend op de sedari geniet van een warme lunch. Buiten komt een groep van 12 Marokkaanse jongeren uit de wijk aan scheuren op scooters in een weldadige choreografie van Marco Gerris (ISH). U mag achterop – “Stevig uw armen om mij heen slaan mevrouw” en op weg naar de volgende plek vertellen de jongens waar ze kattenkwaad uithaalden en waar ze op school zaten. Misschien brengen zij u naar het huis van Truus, waar u op zolder, al walnoten krakend, een indringende scène meemaakt waarin zowel de speler als bewoner vertellen over hun jeugd in de oorlog.
Stipt tijdens de oproep voor het middaggebed stappen we de moskee in, om in de lachende ogen van de voorzitter te kijken die ons Turkse thee inschenkt. Verder in de tocht door Slotermeer verandert de straat soms plotseling in huiselijke inkijkjes, een korte scène op een Aldo van Eijk klimrek, een auto die je klem rijdt op een trottoir, een vrouw met boerka zingt met zoetgevooisde stem een liefdeslied. U bent getuige van scènes waarin levensverhalen de hoofdrol spelen.

De WijkSafari is meer dan een expeditie, meer dan een voorstelling, meer dan een ontmoeting. Het is een vier uur durende ervaring die voorbijvliegt om zich vervolgens te nestelen in uw hoofd.

ENKELE REACTIES
“Wat een prachtige, avontuurlijke, ontroerende wijksafari hebben jullie ons geboden. Een stralend lichtpunt in deze verwarrende en harde wereld.”

“Ik heb mijn stad nog nooit zo gezien. Ik woonde voor een middag in een voorstelling.”

“Tijdens mijn WijkSafari in het verre westen van Amsterdam proef ik zelf iets van dat positieve effect. Ik lees het af aan het gezicht van Zubede de adoptiemoeder van Nazmiye Oral, als zij trots door de wijk stapt, met een klein legertje kaaskoppen in haar gevolg. Elke Turkse vrouw spreekt haar aan en elke ontmoeting eindigt in een glimlach.”
– Tijdschrift voor Sociale Vraagstukken

SLOTERMEER
De geschiedenis van Tuinstad Slotermeer is bijzonder. Als wederopbouw project werd deze wijk ontworpen door de beroemde architect Cornelis van Eesteren. De gedachte was dat bewoners in overvloed ruimte, groen en licht kregen en weg konden uit de kleine behuizing, vaak bij ouders in de Jordaan. De bewoners waren pioniers. Jaren leefden ze in een enorme zandbak, geduldig wachtend tot het groen echt wortel zou schieten, net als zijzelf in hun nieuwe thuis. Ze hebben de wijk laag voor laag aangelegd en zien ontstaan. Toch is er in dat proces iets misgegaan. Het centrum van de stad heeft nooit een kraambezoek afgelegd bij deze pasgeboren wijk. De baby is inmiddels volwassen en heet Mohammed en Marie. Dit verlate kraambezoek brengen we alsnog met de WijkSafari.

Adelheid en haar toko’s rijgen een ketting door het land, brengen confronterend en zachtmoedig samen wat anders gescheiden zou blijven. Laten zich wekenlang adopteren door wijkbewoners, logeren in hun huizen en mogen daarna ook nog 7 weken die plek voor hun voorstelling bewonen. Steeds nieuwe verhalen verzamelend. Van Amsterdam naar Utrecht, via Mexico naar de Bijlmer.

trailer

schrijf je in voor de nieuwsbrief: