“Spoedeisende hulp is gezellig,” aldus een woordenaar over haar eerste Nederlandse zin in 5200 woorden. Het is een van de voorbeelden van de wonderlijke werking van het aanleren van een nieuwe taal. In deze voorstelling van theatermaker Melih Gencboyaci komen tien woordenaars aan het woord. Deze nieuwe Nederlandstaligen – zoals expats, vluchtelingen en remigranten – verkennen met elkaar en het publiek een nieuwe vrije ruimte. Een ruimte waar de taal verbindt, waarin nieuw gesprokkeld vocabulaire en persoonlijke verhalen worden gedeeld. Het resultaat is een prikkelende, bij vlagen hilarische en inspirerende voorstelling die het publiek doet verwonderen over de Nederlandse taal en laat voelen hoe een nieuwe taal identiteit kan verwarren.

“Als nieuwkomer probeer ik in jouw taal mijn wereld te ordenen. Woord voor woord. Betekenis voor Betekenis. Ontmoeting voor Ontmoeting. Laat ons samen verlegen en ferm de ‘gemeenschappelijke taalzone’ instappen, zodat we elkaars woorden gaan proeven en de lust van het vocabulaire ontdekken.”

Melih Gencboyaci, een nieuwe Nederlander, bevraagt vanuit zijn ervaring als mens en kunstenaar, wat de ontwikkeling van je identiteit in een nieuw taalgebied betekent. Vanuit een nieuwsgierigheid naar het effect van nieuwe woorden leren, wil Melih het leergedrag onderzoeken door openbare ontmoetingen te organiseren in plaats van geïsoleerd leergedrag in cursussen. Spelenderwijs. Vrij van bestaande interpretaties. Zoals kinderen uit 10 verschillende landen in 10 verschillende talen samen een zandkasteel bouwen.